قصه و قصه گویی ترانه ها و درد و دل های مادربزرگ ها و نسلهای قبل از ماست که سینه به سینه می چرخد ما را و کودکان این جهان را ازکنه قضایا آگاه می سازد. قصه، انسان را وارد دنیای پر رمز و راز می کند. گاه درهای رمز و راز را به روی او می گشاید و گاه بر این درگاه قفلی می زند تا انسان را به تفکر وادار کند.قصه گویی از فعالیت های مهم کانون در مراکز فرهنگی هنری است. بیان ده ها قصه در طول سال در هر مرکز اجرا می شود. برگزاری جشنواره قصه گویی، بصورت منطقه ای و بین المللی در کانون استان ها به مرحله ی اجرا در می آید، که این فعالیت بس مهم کانون را به پایگاه قصه و قصه گویی تبدیل کرده است. ای کاش مدارس ابتدایی بر روی این مهم سرمایه گزاری می کردند و همانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قصه گویی را در مدارس رواج می دادند. این پژوهش علمی بر اهم شیوه های قصه گویی با نگاهی نو می پردازد.

ادبیات غنی فارسی هنوز زمینه های ناگفته بسیاری دارد که شایسته است با دقت و نگرشی تازه تر بحث و بررسی شود. داستان بیت یکی از قالب های داستانی به کار رفته در شعر فارسی او کهن ترین دوره ها تا دوره معاصر است. تا جایی که نویسنده اطلاع داد تا کنون به این مقوله پرداخته نشده است و شایسته است که به عنوان یک قالب داستانی که ویژگی های مستقل دارد، مورد عنایت محققان قرار گیرد. همان گونه که از نامش پیداست، داستان بیت داستان کاملی است که در یک بیت نقل شود و عناصر ضروری و بایسته داستان را داشته باشد. با توجه به این که در یک بیت مجال برای داستان پردازی مفصل نیست باید حداقل هایی که برای داستان شدن یک روایت ضرورت دارند، شناسایی شوند. با توجه به منابع عناصر پیرنگ، شخصیت، عمل، زمان و مکان از شرایط لازم برای پیدایش داستان هستند و هر بیتی که این عناصر را داشته باشد، می تواند داستان بیت به شمار آید. نویسنده 22 بیت که به تنهایی داستان مستقلی را نقل می کنند، به عنوان نمونه از نخستین دوره شعر فارسی تا شعر معاصر استخراج کرده تا هم شخصیت پردازی، عمل، زمان، مکان و فضاسازی در این قالب کوتاه بررسی شده است. داستان بیت از سویی در ایجاز و اختصار شبیه به هایکوهای ژاپنی است و از سوی دیگر از لحاظ مختصرنویسی، ایجاز و پرهیز از توصیف به مکتب مینیمالیسم آمریکایی ماننده است. قالب پیشنهادی این مقاله بیشتر بر اساس ویژگی شکل (form) مشخص و جدا شده است. داستان بیت نقطه اتصال شعر و داستان در کوتاهترین و موجزترین شکلی است که هر دو را برداشته باشد

در این جستار، ساختار داستان فرود در شاهنامه و عناصر ساختاری تاثیرگذار در آن بررسی و تحلیل می شود. ساختار داستانی ماهیتی دارد که متاثر از عناصر خود، شکلی کنشی و روایی می پذیرد. نویسنده در پرتو این خصوصیات و عناصر ساختاری، چون طرح و نقشه، زاویه دید، کشمکش، بحران، نقطه اوج و گره گشایی، ساختار داستانی را پی می ریزد. به این منظور، ابتدا تعریفی از داستان و ساختار ارائه می گردد و سپس، ضمن بررسی عناصر این ساختار و تعیین مناسبات بین این عناصر به جست و جوی این ویژگی ها در متن داستان فرود پرداخته می شود. بر اساس شواهد ارائه شده، این نتیجه به دست آمد که متن مورد نظر روایی - نمایشی است و در آن عناصر داستانی به خوبی در خدمت پیشبرد داستان به کار گرفته شده است و طرحی مبتنی بر روابط علی آن را از آغاز تا پایان، استحکام و انسجام می بخشد. همچنین، با بررسی داستان دریافته شد که شواهد فراوانی مبتنی بر وجود ساختاری داستانی در این متن وجود دارد و متن از کلیتی پیوسته مبتنی بر شروع از وضعیتی پایدار و تغییر به سوی موقعیت پایداری متفاوت با وضعیت اول پیروی می کند.

قصه دقوقی در مثنوی معنوی از جمله قصه هایی است که حیرت خوانندگان و شارحان آن را برانگیخته است، اما حیرتی که شاعر بارها و بارها به آن اشاره می کند حیرت عارفانه است.تجربه شاعر و درون مایه داستان بنظر خواننده آشنا نمی آید و رازهایی ناگشوده دارد. فهم و دریافت آن با یافته های حواس ظاهری ممکن نیست و امری ناهمگون و متفاوت با تجربیات روزمره و عادی است. ابهام درونی اغلب حوادث، آن را نیازمند توضیح و تفسیر می کند، به گونه ای که در گشودن قفل رازهای آن به عقل و منطق نمی توان تکیه کرد. این داستان تجربه ای ازلی است که از راه ناخودآگاهی منتقل شده، کلید کشف ضمیر ناخودآگاه و بررسی رمزها و نمادهای آن است. در این مقاله برآنیم تا با طرح چکیده ای از قصه به حل برخی از پیچیدگی های آن بپردازیم.

یکی از داستانهای هفت پیکر نظامی، بهرام گور و کنیزش فتنه در شکارگاه است. این داستان را نظامی از روایت بسیار ساده، کوتاه و طرح گونه و گذاری فردوسی گرفته، پرورده و بخش دومی بدان افزوده است. پس از نظامی این داستان را امیرخسرو دهلوی (750-651) در هشت بهشت و عبدی بیک نویدی شیرازی (988-921) در هفت اختر آورده اند که هر دو تقلید و نظریه ای از هفت پیکر نظامی است. امیرخسرو بخش میانی داستان را با تغییراتی اندک نسبت به روایت نظامی آورده و عبدی بیک بر دامنه تغییرات افزوده است.با مقایسه و تحلیل این چهار روایت در می یابیم که هنر نظامی در داستان پردازی و عناصر و بن مایه های داستانی و جنبه های اخلاقی و روانی بر روایتهای دیگر برتری دارد.این مقایسه تنها از نظر ساختار روایی و داستانی است نه جنبه های زبانی و شگردهای بیانی و سبکی؛ تنها در پایان مقاله به عنوان نمونه، توصیف کنیز را از چهار روایت نقل می کنیم تا خواننده خود به این قیاس دست زند.در آغاز مقاله نیز ضمن معرفی چهار اثر و گزارش چهار روایت می کوشیم به کمک نموداری، نقش مایه های داستانی را نشان داده و به وجوه شباهت و اختلاف روایتها بپردازیم.

هرگز از خود پرسیده اید که تهران کجا است؟ یا تهرانی ها چه مردمانی هستند؟ شاید تاکنون مجال چنین سوال هایی برایتان فراهم نشده باشد یا دلیلی برای طرح این موضوعات نداشته اید. با این حال، اگر به دلیلی کنجکاو بوده اید که بدانید تهران کجا است، یا برای کسی تهران را شرح داده اید، احتمالا پاسخی شبیه به این شنیده یا بیان کرده اید.

داستان کوتاه جایگاه ویژه ای در ادبیات عربی دارد. این نوع ادبی توجه نویسندگان بزرگی را به خود جلب نموده و به یکی از محبوب ترین انواع ادبی نزد خوانندگان بدل شده است.نجیب محفوظ از نویسندگان معاصری است که در این زمینه شهرت یافته و تعداد قابل توجهی داستان کوتاه نیز به رشته تحریر درآورده است، اما از این تعداد فقط مجموعه ای با نام «همس الجنون» به چاپ رسیده و در اختیار خوانندگان قرار دارد.«فلفل» نام داستان کوتاهی است که در این مجموعه خودنمایی می کند. این داستان، زندگی پسربچه ای را به تصویر می کشد که در مقابل مبلغی ناچیز حاضر شده است. در یک قهوه خانه مشغول به کار شود. وی به خانواده فقیری تعلق دارد که والدینش در کنار فعالیت های روزمره خود، با دستبرد به اشیایی ناچیز و بی ارزش روزگار را سپری می کنند. همین امر باعث می شود تا پدر خانواده توسط نیروهای امنیتی دستگیر و روانه زندان شود، اما در این فضا صاحب منصبان حکومتی نیز به چشم می خورند که با وجود ارتکاب جرایمی بزرگ تر از هر گونه تعقیب و محاکمه مصون هستند.نویسنده مقاله تلاش نموده است با بررسی شکل و محتوای این داستان، عناصر تشکیل دهنده آن را تحلیل کند و از این طریق به نتایج مورد نظر دست یابد.

داستان کوتاه نوعی ادبی است که از میانۀ قرن نوزدهم، همزمان با انقلاب صنعتی، به خاطر حجم کمتر آن به نسبت رمان و مجال خواندن آن در مدت زمانی کوتاه، در اروپا رواج پیدا کرد. ساده اندیشی است اگر بخواهیم به این نوع ادبی، در مقایسه با انواع دیگر، اهمیت کمتری بدهیم. زیرا داستان کوتاه چه واقعگرایانه باشد چه شگفت انگیز، ساختاری استوار دارد که از نظر ریخت شناسی، فضا، زمان، شخصیت و... دارای اهمیت بسیار است که کوشیده ام تا در این نوشتار، بدان ها بپردازم.

واژه «گوتیک» صفتی است که به شکل ضمنی به انتساب یا تعلق چیزی به قوم «گوت» اشاره می کند. همچنین گوتیک نام یک ژانر ادبی است که در دهه 1760 تا 1820 به وجود آمد و هنوز هم به اشکال گوناگون دیده می شود. محیط های این ژانر معمولا قصرهای دربسته، ویرانه ها و زمین های متروک هستند. ادبیات گوتیک را باید شاخه ای از مکتب رمانتیسم یا پیش رمانتیسم به شمار آورد. داستان های گوتیک بیشتر حکایت های تیره و تاری از معماها، هراس ها و امور ماورائی هستند که حول یک راز مخفی و وحشتناک شکل گرفته اند. گوتیک سبکی در معماری و مجسمه سازی مربوط به قوم گوت ها بود که علاوه بر معماری و هنر وارد ادبیات نیز شد. در این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی عناصر گوتیک در ادبیات داستانی می پردازیم.